Het ijzeren Harnas

Het ijzeren Harnas

Tijdens mijn Havo examen wist ik dat ik naar de Vakschool voor goudsmeden te Schoonhoven zou gaan, mijn moeder volgde destijds al cursussen edelsmeden en zij had mij meegenomen naar de open dag, ik was meteen verkocht.                                                                                                                                                                   

Ik had destijds in mijn examenpakket Handvaardigheid en moest een examen werkstuk maken, mijn docent zei: omdat jij naar de vakschool gaat, maak jij een werkstuk in metaal. Ik heb de hele school afgestruind op zoek naar metalen en heb toen dit harnas gemaakt.

Dat was het begin van mijn carrière als goudsmid maar ook als docent. Als beginnend goudsmid is het niet makkelijk om een baan, laat staan een eigen zaak te beginnen. Door vallen en opstaan vormde ik mijn eigen weg.

Het ijzeren Harnas staat voor mij symbool voor doorzettingsvermogen.

In 2006 begon ik als zelfstandige workshops en cursussen te organiseren bij de stichting Orion te Zaltbommel. Mijn atelier had ik destijds nog thuis op de zolder. In 2012 werd stichting Orion helaas opgeheven vanwege subsidie stop van de gemeente Zaltbommel. Verschillende pogingen om voortzetting van de stichting te behouden werden niet geaccepteerd door de gemeente.  Vele vrijwilligers hadden 43 jaar lang hun hart in deze zaak gestoken en het enige gemeenschapshuis te Zaltbommel werd de ondergang van alle snode plannen die de gemeente Zaltbommel als beleid wilde uitvoeren.

 

Metalartcreations moest verhuizen en vond gelukkig samen met de keramiek groep een zeer aangenaam plekje in het pittoreske Ammerzoden.

  

Het harnas heeft jaren lang op de zolder van mijn ouders gelegen en tijdens de opening van mijn eerste atelier (Doesdesign & Metalartcreations) in Ammerzoden werd het aan de muur gehesen.

Maar helaas dat mocht ook niet lang duren. Nu was het niet de gemeente Zaltbommel, maar de gemeente Maasdriel die moeilijk ging doen. Het bestemmingsplan van de verhuurder paste niet in het beleid van de gemeente Maasdriel, terwijl het jaren wel gedoogd werd, voorheen was dit het atelier van een keramist. De verhuurder mocht zijn schuur niet meer onderverhuren als atelier voor creatievelingen. Na 3 jaar moest Doesdesign en Metalartcreations weer opnieuw verhuizen.

De strijd was nog niet opgegeven, ik las op internet iets over de conceptbouwers op de Tramkade die nog huurders zochten, in Maart 2016 kon ik een kijkje nemen in de oude Heusfabriek. Ik was meteen verkocht, dit moest en zou het worden. Heel blij dat ik nu in het https://werkwarenhuis.nl/ mijn eigen atelier kan voortzetten.

“In de tijd dat ik in Berlijn woonde heb ik ervaren hoe oude fabrieken in het oosten van Berlijn werden omgetoverd tot culturele hotspots. Dat is altijd een inspiratiebron voor mij geweest. Ik zie uit naar de samenwerking met andere creatieve ondernemers op de Tramkade, om mee te denken en werken aan een eerlijke samenleving, waar vrijheid en creatieve ontwikkeling van het gebied voorop staan”.

https://werkwarenhuis.nl/full-house/